Shuttle XS3510MA - το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα
Κάποτε, όταν οι 286 διεκδικήσεις, αγόρασα μια κάρτα ήχου για τον πρώτο μου υπολογιστή. Δεν υπήρχε φθηνή διασκέδαση και ήταν μονοφωνικό και δεν υπήρχε ατυχής θύρα παιχνιδιών σε αυτό, αλλά ήχος προήλθε από το μηχάνημα. Τότε, λίγα χρόνια αργότερα, υπάρχει ένα DellΣε 486 πολυμέσα (μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολυμέσα ήταν), είδα την πρώτη ταινία, η οποία ακόμη και σε οθόνες εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μόνο σε μέγεθος σφραγίδας, αλλά σίγουρα το Buzz Lightyear έτρεχε γύρω από την οθόνη εκεί.
Κάποια στιγμή περίπου, η σκέψη για το πόσο καλό θα ήταν να παρακολουθείτε ταινίες σε ένα μηχάνημα δίπλα σε μια τηλεόραση, ή ίσως να παίζετε σε μια πολύ μεγαλύτερη οθόνη από ό, τι σε οθόνες εκείνη την εποχή, άρχισε να μου αρέσουν.
Δυστυχώς, έπρεπε να περιμένω λίγο για το πρώτο Really Multimedia Machine, αλλά δεν σταμάτησα ποτέ το σχέδιό μου να κατασκευάσω ένα μηχάνημα δίπλα στην τηλεόραση. Κατά τη διάρκεια του Pentium 2 κατάφερα να αγοράσω την πρώτη μου κάρτα βίντεο VIVO. Εάν κάποιος δεν το γνώριζε, το VIVO σημαίνει είσοδο βίντεο, έξοδο βίντεο, που σημαίνει ότι θα μπορούσαμε και θα μπορούσαμε να λάβουμε ένα σήμα βίντεο μέσω αυτών των καρτών.
Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι είχα μόνο αρκετά χρήματα για να φτιάξω ένα μηχάνημα για τον εαυτό μου, οπότε αυτή η δομή δεν θα μπορούσε να είναι ούτε πραγματική HTPC, κυρίως επειδή αυτή η λέξη ίσως να μην υπήρχε τότε. Ανεξάρτητα, μου άρεσε, καθώς έβγαλα την εικόνα στην τηλεόραση στο άλλο δωμάτιο με μια καλή μακριά χορδή, και ο ήχος διηθήθηκε όσο μπορούσε. Αγόρασα έναν εξωτερικό δέκτη Panasonic δίπλα στο μηχάνημα που είχε το ίδιο μέγεθος με ένα μέσο VHS VCR τόσο σε εξωτερικές διαστάσεις όσο και σε βάρος. Φυσικά, αυτό δεν ήταν πρόβλημα, το θέμα ήταν ότι μπορούσα να παρακολουθήσω τηλεόραση στην οθόνη και να εγγράψω προγράμματα. Περιττό να πούμε, αυτό ήταν, για να το θέσω ήπια, μια σπανιότητα στο σπίτι εκείνη την εποχή, αν και μόνο επειδή υπήρχαν πολύ λιγότεροι υπολογιστές από ό, τι τώρα.
Κατώτατη γραμμή, στο τέλος το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα και έγινα ένα πραγματικό HTPC, το οποίο με τις δικές μου ιδέες συγκεντρώθηκε από πολύ υλικό.
